Linga Pudża

Lingam

Lingam jest symbolem Absolutu (Brahmana), świata Jedni, Jedności, z którego wyłania się wielość, różnorodność. Kontemplując Lingam możemy odkryć, poznać wszystkie tajemnice Wszechświata. Jest tak dlatego, że wszystko w naturze jako swoją matrycę, prawzór ma Lingam. Nie istnieje nic w tym naszym Wszechświecie co w swej najsubtelniejszej strukturze, wibracji nie byłoby Lingą! To ona, Linga właśnie stanowi "podstawę" budowy naszego Wszechświata (Brahmandy). Tak więc kontemplacja Lingi jest jak Brama do świata Ducha.

 
Rysowane obrazy Lingamu to naukowe rzuty przekroju budowy Wszechświata w czasie od jego powstania, poprzez całą ewolucję Kosmosu, aż do zaniku Wszechświata w pierwotnym punkcie, w Bindhu – pierwotnej kropli która pulsuje! Lingam to kształt materialny całego Ducha Kosmosu, jednak zrzutowany z wielowymiarowego oryginału w trójwymiarową przestrzeń jako symboliczne "złote jajko" rodzone przez wielkich Awatārów w całej historii ludzkości.

 

Oglądanie na własne oczy manifestacji Lingamu materializowanego przez świętych czy awatarów przynosi ogromne błogosławieństwo – albowiem każdy, kto zobaczy wyłaniający się z ust czy dłoni Mistrza Lingam na własne oczy, zostaje uwolniony z kołowrotu narodzin i śmierci, czyli nie będzie musieć inkarnować więcej na Ziemi. Oczywiście, błogosławieństwo to działa jedynie na tych, którzy Mistrzowi i Aśramowi dochowają fundamentalnej wierności i nigdy już nie porzucą Guru – Dawcę Lingamów!

Weda i Purany zalecają pewną ezoteryczność i ostrożność w pokazywaniu Siddhi manifestowania Lingamów, gdyż osoby pomawiające Mistrza o jakieś kuglarstwo czy oszustwo raczej nigdy już nie wyjdą ze światów Piekieł, podobnie zresztą jak wszyscy ci, którzy opuszczą takiego Mistrza w czasie jego starości czy choroby.

Moce Siddhi, szczególnie związane z ukazywaniem Lingamów mają wielką moc selekcjonowania ludzi w zależności od ich reakcji i postawy tak wobec Mistrza jak i zjawiska, a granicą rozdzielenia biegnie pomiędzy Zbawieniem a Unicestwieniem w Piekłach. Zagwarantowanie Wyzwolenia nie oznacza, że w praktyce wszystkie osoby, które oglądały manifestacje Lingamu nie pojawią się w inkarnacji fizycznej ponieważ Bodhisattwowie, którzy przychodzą z własnej woli na Ziemię przyjdą z pewnością by dokończyć swą pracę Zbawiania Ludzi, Wyzwalania istot żyjących na Ziemi w okowach materialnych więzów.

Podążając do Boga Drogą Powrotu pamiętać należy o praktykowaniu mantramu "Om Namah Śiwāya!" oraz o Linga-Pudżach w poniedziałki wieczorem czy w wieczór przed każdym Nowiem Księżyca! Wierzenia Wschodu powiadają, że bez czci dla Boga Śiwa w postaci lingamu nie ma zbawienia.

W metodach jogi i tantry wizualizuje się trzy lingamy - jajowate czy wazopodobne naczynia skupiające siły i energię ducha wewnątrz ciała.

1. Swajambhu Lingam, ciemno-granatowy, znajduje się u podstawy tułowia i uważany jest za zbiornik energii witalnej, kojarzony z witalnością, długowiecznością, łonem i narządami rozrodczymi.
2. Bana Lingam to złota linga wewnątrz piersi w obszarze fizycznego serca, kojarzona z mądrością, intuicją i religijną żarliwością. Trzeci lingam to
3. Itara Linga, biała linga potocznie zwana "trzecim okiem", uważana za źródło mocy paranormalnych jak jasnowidzenie i podobne.

Potoczne na Zachodzie wyobrażenia lingamu jako fallusa (męski) czy jaja (żeński) pochodzą głównie od chrześcijańskich badaczy kultury indyjskiej i mają charakter skojarzeniowy, a nie merytoryczny. Przykładowo, Abhinawagupta (X wiek e.ch.) w tantrycznym traktacie "Tantra-Aloka" (Światło Tantry, wers 5.54) tak wyjaśnia znaczenie pojęcia lingamu: "Ten cały wszechświat jest rozpuszczany w tym (lingamie), i ten cały wszechświat jest postrzegany jako przebywający w tym lingamie!" Linga jest rozumiana raczej jako kształt geometryczny superprzestrzeni w której zawiera się cały fizyczny kosmos i bardzo trudno ten symbol kojarzyć z męskim członkiem.

Indyjski epos "Mahabharata" (wers 12.195.15) wyjaśnia, że lingam to ciało wędrującej duszy, kształt w jakim dusza wędruje pomiędzy kolejnymi wcieleniami. Stąd teozofowie przejęli termin linga-śarira (dosłownie: lingamowe ciało) i konsekwentnie tłumaczą to pojęcie jako tak zwane "ciało eteryczne".

Duchowa Kultura Lingamu

Jako lingamów do celów kultowych w domach używa się naturalnych otoczaków o kształcie elipsoidalnym, symetrycznym znalezionych z indyjskich rzekach uważanych i czczonych jako święte. Uważa się, że taki kształt oddaje obraz początkowy wszechświata w jego stanie potencjalnym przed ekspansją, rozszerzaniem. Hindusi wierzą, że posiadanie lingamu w domu lub noszenie przy sobie jako amuletu zapewnia szczęście i powodzenie życiowe.

W Indii i Nepalu jest 12 głównych świątyń śiwaickich z wielkimi lingamami jako centralnym ołtarzem, jednak ich zwiedzanie bywa utrudnione ze względu na generalny zakaz wchodzenia do tych świątyń ludziom nie praktykującym kultu Boga Śiwa i Bogini Śakti. Himalajska świątynia Kedhara-Natha jest dostępna tylko w sezonie letnim od kwietnia do września z uwagi na swoje położenie wysoko w górach i ciężkie zimy. Kult lingamu oraz boga Śiwa stwierdzono naukowo w wykopaliskach z Mohendżodaro i Harappa, stąd słusznie jest uznawany jako najstarsza forma religijności w obszarze panindyjskim.

Ślady kultury duchowej Lingamu widoczne są na całym świecie, na wszystkich kontynentach, chociaż najlepiej zachowały się w Indii i Tybecie, gdyż jest to ślad pierwotnej religii Jedynego, Najwyższego Boga, Pana Śiwa, Jahwah, Allāh, Brahmana czy Mahādeva. Lingamy w charakterze ołtarza można spotkać i w Mongolii i na Rusi, w Polsce, Grecji czy Hiszpanii, w Indonezji i w Afryce, gdyż kult Boga i znajomości kształtu Wszechświata są znane Mędrcom ludzkości od początku istnienia.

Słupy z czterema twarzami lub dwoma głowami na końcu, takie jak posąg Świętowita ze Zbrucza to właśnie dokładnie są duże posągi w kształcie Lingamu, podobnie jak słupy Tengri w Mongolii czy obeliski ku czci Boga Jahwah w Palestynie. Oczywiście Lingamy zmaterializowane czy zrodzone przez Siddhów mają duchową Moc niezależną od ich energizowania modlitwami wiernych w wypadku Lingamo-podobnych posągów czy konstrukcji, chociaż nierdzewny słup lingamiczny w Indii zdaje się być stworzony gdzieś w Niebiosach i przywieziony na Ziemię przez wyższe, kosmiczne Istoty.

Na Ziemi żyje jakieś 4 tysiące Mistrzów Niebiańskich tytułowanych rangą Bhagawan, którzy potrafią materializować oraz rodzić Lingamy, jednak tylko nieliczni z nich robią to nieomal publicznie, na oczach licznych uczniów i wielbicieli, choć pisma wedyjskie polecają tę zdolność utrzymywać w tajemnicy przed światem z uwagi na boskość i najwyższą świętość ceremonii materializacji lingamu - znaku Boga dla ludzi. Uważa się,że mistrzowie mający zdolność materializacji lingamu są największymi świętymi żyjącymi na ziemi, wysłannikami Boga.

Rytuał obmywania lingamu

Kapłani śaivita (śiwaizmu) sprawują kult Lingamu, regularnie odprawiając Pudże (nabożeństwa), tradycyjne Abiszekamy (obmywania) i inne ceremonie. Podstawowym składnikiem rytu jest woda i mantra, a w wielkich pudżach odprawianych m.in. w Święto Mahāśiwaratri używanych jest 16 składników, takich jak Vibhūti, Kum-kum, mleko, woda różana, miód. Każdy ze składników ma swoje symboliczne znaczenie, jak Vibhūti, symbolizując Łaskę Boga (Pana Śiwa), a Kum-kum dobrobyt materialny i błogosławieństwo.

W każdym rytuale oczywiście intonuje się specjalne mantramy i pieśni duchowe (bhadźany). Cała zaś Pudża jest stosunkowo prostą metodą odnalezienia Sacrum, gdzie wszystkie nasze zmysły są zaangażowane. Oczy śledzą uważnie wszystko to, co się dzieje z Lingamem, śledzą wszystkie czynności Pudżari (Kapłana). Usta śpiewają mantramy, uszy słuchają dźwięków mantramów, pieśni, dzwonków. Nos wącha zapach kadzidełek, palonej kamfory – symbolizującej doszczętnie spalenie ego (małej jaźni) w ogniu mądrości. Pozwala nam to na całkowitą koncentrację na Jednym, Jedynym Bogu i Jego Mocy Duchowej.

Świątyniach Boga, Pana Śiwa po rytuale Kapłan błogosławi zebranych Lingamem, najczęściej kładąc Lingam na szczycie głowy! Błogosławi się w imieniu Śiwa-Śakti (Shiwa-Shakti) i w imieniu Awatāra, który Lingam zmaterializował. Błogosławieństwo Lingamem ma potężną Moc, gdyż uwalnia z chorób na poziomie fizycznym, psychicznym i duchowym, uwalnia od karmana. Mówi się, że błogosławieństwo Lingamem jest przyjęciem w Opiekę przez Boga Śiwa na drogę powrotu do Boga!

W dawnych czasach Lingayati (strażnicy/strażniczki) Lingamu czasem błogosławili wybrane osoby tylko raz na całe ich życie. Takie błogosławieństwo jest traktowane jako duchowa inicjacja. Stąd warto dobrze się wewnętrznie przygotować do chwili błogosławieństwa Lingamem, by móc ją przeżyć w skupieniu i by móc potem wracać wspomnieniami do tej chwili tak, aby prowadziła nas ścieżką samorealizacji. Każdy, kto przyjmuje błogosławieństwo Lingamem czy uczestniczy w pudży, powinien w miarę regularnie praktykować mantram Chwały Boga: "Om Namah Śiwāya!" Jest to oczywista praktyka duchowa dla każdego człowieka, który próbuje przybliżyć się do Boga i w żadnym przypadku nie należy jej pomijać!

Więcej o Linga Pudży i Lingamie dowiesz się czytając artykuł na blogu.

http://ezoteryka-magia-okultyzm.blogspot.com/p/warsztaty.html

© Wszelkie prawa do publikacji zastrzeżone przez: ezoteryka-magia-okultyzm.blogspot.com